Z prawdziwą radością i dumą pragniemy obwieścić, że 14 lutego Fundacja Ja Wisła obchodzi trzecie urodziny. Z tej okazji Ja Wisła życzy Wam wesołych świąt i zaprasza w najbliższą sobotę na ogławianie wierzb do Brochowa, a wieczorem do SPA w Śladowie ;)))

Zbiórka w SOBOTĘ 16 lutego o godz. 9.15 przy dworcu PKP Śródmieście. Jeśli będzie nas dużo pojedziemy pociągiem do Sochaczewa, jeśli zmieścimy się do samochodów, pojedziemy pomarańczą i własnymi autami od razu do Brochowa. Na łąkach bzurnych, pod szesnastowiecznym kościołem, w którym starzy Frycka Chopina się chajtnęli i syna do krztu dali (23 kwietnia 1810 r.), wierzby ogławiać będziemy. Należy się przygotować na ciężką pracę na mrozie, zabrać naostrzone piły i przebrać za drwali. W programie: obcinanie gałęzi wierzbowych z drabiny, noszenie gałęzi na stosy, rąbanie drewna i ognisko nad Bzurą. Drwale ubezpieczają się od NW własnoręcznie przed obcięciem palców. Po całodziennych znojach fundacja Ja Wisła zaprasza swoich wolontariuszy do SPA w Śladowie. W programie sześć rodzajów pryszniców i fikanie koziołków na matach ;) Impreza domowa, wszystko co można chcieć zjeść, wypić i posłuchać wziąć należy samemu, oraz śpiwór. Tort oczywiście będzie domowej roboty w dodatku z pochodniami. W niedzielę spacer po Puszczy Kampinoskiej w poszukiwaniu oszronionych łosi. Powrót do Warszawy ok. 17.

Zwyczaj ogławiania wierzb nieszkodliwy jest dla nich, jeśli się go fachowo i o czasie robi. Wierzbę ogławia się pierwszy raz za młodu, a jak się już raz ją ogłowi, to ogławiać należy regularnie, co kilka zim, przez następne 150 lat. Przodkowie nasi, jak również koloniści Holenderscy w dolinach rzek mieszkający dobrze o tym wiedzieli. Sadzili wierzby wzdłuż trytew -dróg na groblach, na miedzach prostopadłych do rzek, wokół stawów, łach i bagienek. Wierzby są pompami biologicznymi osuszającymi grunt, dostarczają opału, ładnie wyglądają i latem w ich koronach ptaki śpiewają. Sadzone na brzegach rzek od erozji chronią burty lepiej i taniej niż betonowe konstrukcje. Wielkie znaczenie dla bezpieczeństwa wsi nadwiślańskich miały wieloliniowe szpalery wierzbowe, stanowiące jedyną skuteczną obronę domów przed naporem łamiącego się wału lodowego na rzece. Gałęzie wierzbowe pozyskane z ogławiania służyły do wyplatania płotków, które bieg wód wezbraniowych spowalniały, osadzanie żyznych mad na polach powodując. Dziś w dobie rzek ciasno obwałowanych i po dłuższym braku Holendrów pobytu (do II Wojny 145 wsi na Mazowszu) zwyczaj ten w zapomnienie odchodzi i głowiaste wierzby żywota dokonują rozłamując się pod ciężarem przerośniętych konarów. Aby krajobraz kulturowy pielęgnować i siedliska dudkom zapewnić dbajmy o stare wierzby ogławiając im co kilka lat konary.

Organizatorzy: 
Fundacja "Ja Wisła", TP "Bocian", Mercedes Off Road Club "M-ORC", Stowarzyszenie Lokalna Grupa Działania Razem dla Rozwoju Regionu Sochaczewskiego.

http://www.bocian.org.pl/aktualnosci-2008/9552-Dni-Wierzby-Glowiastej-2-8-

Przemek Pasek 
Fundacja Ja Wisła 
tel.: 502 276 612

Fundacja Ja Wisła zaprasza na zakończenie sezonu ogławiania wierzb we wsi Gassy i małe porządki w rezerwacie przyrody Wyspy Świderskie (sprzątanie śmieci ze śródpolnych zakrzewień).

Spotykamy się w sobotę 5 kwietnia o godzinie 9 na pętli ZTM Wilanowska, przy pomarańczy. Należy zabrać ubiór roboczy, piły i drabiny, kaski i uprząż wspinaczkową - kto chce łazić po drzewach. Zanim trawka wzejdzie i zanim listki bzów się rozwiną, wyzbieramy śmieci z krzaczków żeby słowiki ładniej w tym roku śpiewały nad Wisłą. Na zakończenie, jeśli pogoda pozwoli zapalimy ognisko. Mile widziane własne samochody, bo Gassy to malownicza wieś nad Wisłą koło Konstancina, do której nie ma komunikacji bezpośredniej. Serdecznie zapraszamy też mieszkańców Konstancina, odprawa pod remizą OSP w Gassach o godzinie 10.

A po co ogławiać wierzby?
- Wierzby, które w formie głowiastej prowadzone były przez rolników od młodości, należy ogławiać, czyli obcinać gałęzie z głowy wierzbowej, ponieważ stare i ciężkie konary mogą rozłamać pień i zniszczyć drzewo. Niestety dziś rolnicy coraz rzadziej mają siłę ogławiać wierzby i wiele z nich kończy swój żywot przedwcześnie. A wierzba ogławiana może żyć nawet 150 lat i być wspaniałym siedliskiem dla wielu ptaków, np. dudków czy sów. A poza tym jest mazowiecka i już.

A dlaczego w rezerwatach jest brudno?
Bo nikt się nimi przez lata nie opiekował, choć to bardzo piękne i malownicze tereny. Niestety odwiedzający rezerwaty turyści i wędkarze zostawiają po sobie mnóstwo śmieci, które tam zalegają w krzakach i słowikom spać nie dają. A jak w zeszłym roku oznakowaliśmy granice rezerwatu, to w tym możemy posprzątać go przecież.

A w następnym?
A w następnym wytyczymy ścieżkę edukacyjną w rezerwacie i wieżę widokową do obserwacji ptaków.

Fundacja Ja Wisła zaprasza na drugą akcję ogławiania wierzb w Łomiankach. Spotykamy się w sobotę 21 lutego o 9 na pętli Ł bis przy metrze Marymont. Jedziemy do Łomianek (można własnym autem) gdzie będziemy kontynuować ogławianie wierzb w alei Armii Poznań.

W ubiegłym tygodniu wolontariusze Fundacji Ja Wisła, przy wsparciu: OSP Łomianki (i OSP Dziekanów Polski - reprezentowanej dzielnie przez Tadka Szyszkowskiego), harcerzy, TP Bocian i mieszkańców Łomianek, ogłowili 35 ogromnych wierzb. Do ogłowienia zostało zaledwie sto :) Zapraszamy wiec z piłami, drabinami i grabiami w sobotę do Łomianek. Będziemy palić w zimowej aurze wielkie wierzbowe ognisko, należy wiec oprócz herbaty zabrać coś na ognisko.

Ogławianie wierzb jest działaniem chroniącym krajobraz kulturowy Mazowsza i przedłużającym życie drzewom. Wierzby wzdłuż drogi na Kępę Kiełpińską sadzili starzy mieszkańcy Łomianek po to by chronić drogę przed rozmyciem wód przyborem i wieś przed kry naporem wiosennym. Wierzby, jeśli w młodości zostały ogłowione i w tej formie poprowadzone, muszą być ogławiane co 5-10 lat, ponieważ inaczej rozłamią się pod wpływem zbyt ciężkich konarów i zakończą żywot. Tymczasem w pniach wierzb głowiastych, w licznych dziuplach lęgną się sowy i dudki. O co nam wszystkim przecież chodzi. Prosimy nie mylić ogławiania wierzb z częstym w naszym mieście zjawiskiem tzw. pielęgnacji drzew, polegającym na okaleczaniu ich naturalnych koron, które to działanie jest wybitnie szkodliwe.

Fundacja Ja Wisła w dniu swych czwartych urodzin ( w sobotę 14 lutego) zaprasza na ogławianie wierzb w Łomiankach. Spotykamy się o godz. 9 na pętli autobusu Ł bis (obok stacji metra Marymont). Ogławiać będziemy wierzby rosnące w Łomiankach przy ulicy Armii Poznań.

Dlaczego ekolodzy niszczą drzewa? Wierzby, które w młodości zostały ogłowione i wytworzyły liczne odrosty, należy ogławiać co 5 lat ponieważ inaczej gałęzie zrobią się za ciężkie i drzewo może się rozłamać. Wierzby głowiaste, symbol krajobrazu kulturowego Mazowsza, są dziś niestety w defensywie. Niegdyś regularnie ogławiane przez rolników, żyły po 150 lat, dając schronienie sowom i dudkom. Dziś zapomniane, rozłamują się przepróchniałymi pniami, a nikt prawie nie sadzi nowych. Aby chronić krajobraz mazowiecki i ptaków siedliska, zapraszamy w sobotę na ogławianie wierzb do Łomianek. Należy zabrać ostre piły i gorącą herbatę. Na zakończenie ognisko z wierzbowych gałęzi.

Ogławianie wierzb w Łomiankach organizujemy przy wsparciu Gminy Łomianki. Akcja jest częścią corocznej akcji zainicjowanej przez Towarzystwo Przyrodnicze Bocian.

Fundacja Ja Wisła zaprasza na sadzenie wierzb nad jeziorem Habdzińskim.

Akcja dla dużych, małych i najmniejszych. Zbiórka wolontariuszy w sobotę 12 kwietnia o godzinie 9 na pętli ZTM Wilanowska przy pomarańczy. Prywatne samochody w cenie. Należy się zaopatrzyć w łopaty, gumofilce i waciaki. Jedziemy do Habdzina (koło Konstancina) sadzić wierzby głowiaste. Dla wolontariuszy z Konstancina i innych galaktyk odprawa nad jeziorem Habdzińskim o godzinie 10. Wierzby głowiaste jak sama nazwa wskazuje sadzi się tradycyjnie z żywokołów. Żywokoły to czterometrowe konary wierzbowe o grubości przedramienia. Żywokoły pozyskiwaliśmy przez ostatnie dwie soboty ze słynnych Gassowskich wierzb kruchych Pana Piotrowskiego. Moczyły się dwa tygodnie w Wiśle i teraz je zasadzimy (jeśli ich bobry nie zeżarły). 186 żywokołów to nie lada gratka. Trzeba wykopać w podmokłym brzegu jeziora Habdzińskiego sto osiemdziesiąt sześć metrowych dołów, wsadzić w każdy po żywokole (grubszą stroną do dołu!), sprawdzić czy żywokoł siedzi prosto, zasypać ziemią i mocno udeptać żeby czasem nie wyskoczył. Jeśli wierzby się przyjmą ( i będą, co pięć lat ogławiane) dożyją do 2158 roku. W międzyczasie zamieszkają w nich dudki, sikory, sowy, strzygi i wodniki. Można posadzonej przez siebie wierzbie dać imię i odwiedzać ją podczas sobotnich wycieczek rowerowych do Czerska. Wierzby gadają z dziupli, albo się wcale nie odzywają tylko inspirują fortepianistów. Stary zwyczaj Habdziński mówi, że kto posadzi wierzbę ten na pewno zostanie chrzestnym sowy puszczykowy. Pracujemy do 16 a potem leżymy na brzegu jeziora Habdzińskiego przy ognisku, (zabrać koniecznie karimaty), zakłócamy landszaft łabędzia pieczoną kiełbaską (kupioną w sklepiku habdzińskim), puszczamy kaczki i pływamy po jeziorze Habdzińskim pomarańczowym pontonem. Czuwaj.

Fundacja Ja Wisła dziękuje firmie ŁAPIŃSKI sp. j. za narzędzia ogrodnicze.